جزییاتی جالب درباره پارک قیطریه؛ زمین بوستان اهدایی یک زن بود
تاریخ انتشار: ۱۱ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۳۶۷۹۰
شهردار تهران خواستار احداث مسجد در پارک قیطریه شده است و جامعه و حتی شورای شهر نیز نسبت به این اقدام ابراز نارضایتی کرده است. اقدامی که در شرایط فعلی مالی شهرداری چندان منطقی به نظر نمیرسد و با توجه به تعدد مساجد در نزدیکی پارک قیطریه و دیگر پارکهای تهران، اینگونه اقدامات نتایج به خصوصی نیز به دنبال ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به جهت بررسی موضوع فوق گفتگو کردیم با مهندس محمد توسلی، اولین شهردار تهران بعد از انقلاب، که در ادامه مشروح آن را میخوانیم:
در جلد دوم خاطراتم که در سال ۱۳۹۹ منتشر شده مسائل مربوط به پارک قیطریه نیز آمده است. ماجرا از این قرار است که آقای اکبر یکی از حقوقدانهایی بودند که بعد از انقلاب با ما همکاری داوطلبانه داشتند. آقای اکبر یک روز به من گزارش دادند که یک خانم باغی در قیطریه دارند که علاقهمند هستند این باغ را به شهرداری اهدا کنند تا تبدیل به پارک عمومی شود. وقتی ایشان چنین پیشنهادی را مطرح کردند و با توجه به نگاه راهبردی ما برای توسعه فضای سبز از این نظر استقبال کردیم. چون آنجا باغ بود باید به شکل پارک طراحی میشد و در نهایت به شکل پارک امروزی درآمد. من به خاطر مسئولیتی که در مدیریت شهر تهران داشتم، وقتی نگاه آقای زاکانی برای احداث مسجد در آن پارک مطرح شد احساس مسئولیت کردم که واکنشی بصورت خلاصه در یک توییت داشته باشم. سوابق تاریخی که در خاطراتم آمده علاقمندان میتوانند به آن مراجعه کنند تا با تاریخچه این پارک آشنا شوند.
در مورد آقای اکبر لازم به تاکید است که ایشان از جمله نیروهای انسانی بودند که به صورت داوطلبانه با شهرداری همکاری میکردند، ایشان در زمینه قراردادهای بینالمللی شهرداری همکاری بسیار ثمربخشی داشتند، بطوری که بعد از واقعه اشغال سفارت آمریکا هیچ پروندهای در رابطه با شهرداری تهران در دادگاههای بینالمللی مطرح نبود که این امر از توانمندی ایشان بود. یکی از ویژگیهای بعد از انقلاب هماهنگی ملت ایران با مدیران انقلاب بود، ما نیروهای داوطلب بسیاری داشتیم که بدون دریافت حقوق با شهرداری همکاری میکردند. چنین رخدادی را در سالهای بعد شاهد نیستیم. مردم شهر تهران با مدیریت شهری آنچنان همکاری داشتند که ما پروژههایی را در تهران مانند طرح ترافیک مرکز شهر اجرایی کردیم که کارشناسان باورشان نمیشد، اما با همکاری و حمایت شهروندان توانستیم چنین پروژههایی را عملی کنیم.
تصمیمات مربوط به ساخت مسجد در شهرداری تهران از چه جهت نادرست و به انحراف رفته است؟
این نوع تصمیمات در شهرداری باید زیر نظر شورای شهر و شهردار تهران باید مجری مصوبات شورای شهر باشد. در حالیکه الان شاهد هستیم اعضای شورای شهر با این تصمیم موافق نیستند و معلوم نیست شهردار تهران با چه اختیاری تلاش دارد که در تمامی پارکهای شهر مسجد بسازد. یک سؤال مطرح میشود که آیا وظایف شهرداری تهران ایجاد مسجد است؟ در کجای مقررات شهرداری آمده است که باید برای مسجد برنامهریزی کنند؟ این کارها عبور از وظایف راهبردی شهرداری است. وظایف شهرداری تهران پاسخ به نیازهاییست که زیست سلامت شهروندان را در ابعاد مختلف تأمین میکند. از جمله در زمینه محیط زیست، حمل و نقل شهری، کیفیت توسعه شهری؛ که بخش مهمی از وظایف شهرداری است. این کاری که شهرداری تهران خواهان انجام آن است در چارچوب وظایف شهرداری نیست. به نظر من اگر یک نظرخواهی از شهروندان تهران شود، گمان میکنم که بالای ۹۰ درصد مخالف این کار باشند. به خصوص اینکه ما به لحاظ اجتماعی میدانیم که در اطراف این پارک مساجد بسیار متعددی هست که عمدتاً نیز خالی هستند. میزان حضور مردم در مساجد بسیار کاهش پیدا کرده است. وقتی مساجد ما توسط شهروندان به دلایل فرهنگی و اجتماعی نسبتاً خالی شده است چرا باید در ساخت مساجد اینگونه رفتار کنند؟
این اتفاق چه زیانهای مالی برای شهر تهران دارد؟
شهرداری تهران با محدودیتهای مالی جدی مواجه است و پروژههای اساسی که برای سلامت شهروندان مورد نیاز است به دست فراموشی سپرده شده است. شهردار تهران از چه منابعی دنبال احداث مساجد در پارکهای شهر است که نه قانونی و نه مورد نیاز است؟
در آن زمان که شما شهردار تهران بودید آیا توصیه مشابهی به شهرداری برای ساخت اماکن این چنینی میشد؟
به هیچ وجه در آن زمان توصیهای درباره مسائل مذهبی به شهرداری نمیشد که بخواهد الزامی به ما داشته باشد. فضای بعد از انقلاب یک فضای کاملاً آزاد بود و من با تخصصی که در رشته مهندسی عمران و حمل و نقل ترافیک و مدیریتی شهری داشتم و تجربهای که از سال ۴۶ تا ۵۷ کسب کردم و بیش از ده سال در جایگاه مهندس مشاور با شهرداری تهران همکاری داشتم کاملاً کوشش کردم نیازهای راهبردی شهر تهران مورد توجه قرار بگیرد.
در جلد دوم خاطرات من که تجربه مدیریت شهری در دوران بحران است، ما دنبال این بودیم که ساختار شهرتهران در دوازده منطقه پراکنده را به یک ساختار جدید با ۳۴۰ محله برسانیم و در آینده مدیریت شهری تهران بتواند محله محور باشد و مردم در شوراهای محلات و شورای شهر، مدیریت واحد شهری را اجرا کنیم که در مهر ماه ۵۸ قانون آن در شورای انقلاب تصویب شد، اما با روندی که تاکنون داشتیم این نگاههای راهبردی به فراموشی سپرده شد، اما در دولت آقای خاتمی تا حدی در زمینه شورای شهر اجرا شد.
منبع: انتخاب
سایر اخبار (تصاویر) لئوپون، پادشاهِ پادشاهان؛ حیوان عجیب و غولپیکری که حاصل جفتگیری پلنگ و شیر است! چرا نئاندرتالها منقرض شدند و ما ماندیم؟ (تصاویر) چند سال پس از مردن انسانها زمین چه شکلی خواهد بود؟ اسرار تکامل آلت جنسی مردان؛ رابطه جنسی انسانهای اولیه مثل گوریلها بود؟منبع: زیسان
کلیدواژه: شهرداری تهران وظایف شهرداری بعد از انقلاب شهردار تهران پارک قیطریه مدیریت شهر شورای شهر شهر تهران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۳۶۷۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش روزنامه شهرداری تهران درباره یک شغل جدید با عنوان «یک زندگی سگی»!
روزنامه همشهری در مطلبی با عنوان «یک زندگی سگی» به قلم فاطمه عسگرینیا به شغل جدیدی که این روزها در ایران مُد شده، پرداخت:
زندگی با سگها! سبک زندگی جدیدی که خیلیها به تقلید از زندگی اروپاییان و پز اجتماعی در برابر دوست و فامیل آن را انتخاب کرده و البته حسابی هم گرفتار شدهاند. از هزینههای مراقبت بهداشتی و خورد و خوراک این زبانبستهها که بگذریم گردش و تفریح این سگها هم امروز برای صاحبانشان حسابی درد سرساز شده است بهطوریکه خیلی اوقات ترجیح میدهند فردی را برای انجام این کار استخدام و بابتش هم هزینههای هنگفتی را پرداخت کنند.
دنیا، یک سگ کوچک از نژاد پامرانین دارد، اما به قول خودش در طول 24ساعت شبانهروز نمیتواند آنطور که باید از سگش مراقبت کند: «صبحها ساعت6 از خانه بیرون میزنم و ساعت 8شب به خانه میرسم. در 4ساعت باقیمانده مجبورم کارهای منزل را انجام دهم و فرصتی برای رسیدگی به لاکی ندارم. بهخاطر همین مجبورم از داگ واکرها کمک بگیرم.»
او قبل از اینکه ازداگ واکرها برای این کار کمک بگیرد سری به پانسیونهای نگهداری از سگها زده، اما قیمتهای بالا پشیمانش کرده است: «پانسیونها صرفا 8ساعت در روز کار نگهداری از سگها را انجام میدهند که قیمتهایشان از 200هزارتومان تا 600هزار تومان متغیر است؛ این در حالی است که ۸ساعت برای من که یک کارمند هستم از لحاظ زمانی کافی و از لحاظ قیمتی ممکن نیست!»
داگ واکری؛ شغلی که دنیا از آن صحبت میکند این روزها طرفدارهای زیادی دارد، چراکه درآمدش در کنار زمان اندک کار، حسابی برایشان جذاب است. البته انجام این شغل شرط و شروطی هم دارد که مهمترینش حسن رفتار با حیوانات و دوستی با آنهاست. برای گفتوگو با این افراد به یکی از بوستانهای تهران سر زدیم.
درآمد میلیونی از سگگردانی
تیپ و ظاهرش مرتب و منظم است. قلاده چارلی (سگی از نژاد شیتزو) را بهدست گرفته و او را در بوستانک محله میچرخاند. با اینکه قد و قواره بزرگی ندارد، اما اغلب مردم و بچهها از چارلی میترسند، بهخاطر همین سعی میکند کمتر در میان جمع حاضر شود. به بهانه نزدیکی با سگی که به همراه دارد با او گپ و گفت میکنم و مشخص میشود او صاحب چارلی نیست؛ فقط یک «داگ واکر» است. البته این اسم پرطمطراق خارجیها برای افرادی مانند پیمان است. ایرانیها به او و همکارانش سگگردان میگویند: «2 سال پیش در بخش خدمات یک شرکت کامپیوتری کار میکردم. حقوق پایهام حقوق وزارت کاری بود. هیچ مزایای دیگری هم نداشت. ساعات کار گاهی تا 12ساعت در روز هم طول میکشید و این رسما باعث میشد تمام روزم از دست برود. یک روز به پیشنهاد عموی یکی از همکارانم که مسافر خارج از کشور بود و خبر داشت خانه مجردی دارم و تنها زندگی میکنم قرار شد یک هفته مسئولیت نگهداری سگش را قبول کنم. ابتدا این پیشنهاد را آن زمان بهخاطر رودربایستی قبول کردم، اما وقتی رقم پیشنهادی برای نگهداری از سگ را متوجه شدم با انگیزه بیشتری این کار را قبول کردم؛ به ازای 2هفته 15میلیون تومان! تنها مسئلهای که برای صاحب سگ مهم بود امنیت جا و اطمینان از غذای او بود که به نحو احسن انجامش دادم.» بعد از این قصه مزه مراقبت گران از سگ حسابی زیر زبان پیمان رفت بهطوریکه بهگفته خودش دیگر بیخیال شغلش شد و از آن تاریخ یک داگ واکر حرفهای شده است. او حالا روزی یک ساعت چارلی را برای گردش و تفریح بیرون میآورد و به ازای هر ساعت 300هزار تومان دریافت میکند؛ ماهی 7میلیونو200هزار تومان به غیر از جمعهها که تعطیل است. آنهم فقط در ازای نگهداری از یک سگ: «کارم را دوست دارم. هم فال است هم تماشا. هر ماه مسئولیت گردش و تفریح روزانه 3سگ را برعهده دارم.»
دانشجو هستم
بنی هم سگی از نژاد مالیتز است. تر و تمیز و آراسته با کفشها و لباسهایی که حاکی از شرایط زندگی او در یک خانواده متمول است. اما کسی که قلاده او را بهدست گرفته و در بوستان مشغول همراهی او در قدم زدن است پسرکی ساده پوش است که خود را سعید معرفی میکند. اطلاعات زیادی درباره سگها ندارد و میگوید: «صاحب این سگ یک مرد جوان است که بهخاطر شرایط شغلی و ماموریتهای مداومش فرصت به گردش بردن او را ندارد. من فقط روزی یک ساعت هر روز صبح بنی را برای تفریح، بازی و البته دستشویی کردن به پارک میآورم.» سعید دانشجوست و چون پیدا کردن شغل پاره وقت برای او سخت است تن به این کار داده است: «نسبت به ساعت کاری که دارد درآمدم بد نیست، اما هنوز نتوانستهام آنطور که باید با سگها ارتباط برقرار کنم.»
انگلپراکنی در معابر و بوستانهای شهری
همینطور که با ما مشغول گپ و گفت است بنی هم در گوشه و کنار پارک میچرخد ضمن اینکه از فرصت استفاده و در فضای باز بوستان دستشویی میکند؛ رفتاری که دیدنش خانوادههای دیگر را آزردهخاطر میسازد؛ چرا که معتقدند سگگردانها بیمحابا سگهای خود را در فضای بوستانها و پیادهراهها رها میکنند و باعث آلودگی فضای تفریح بچهها و سلامت خانوادهها میشوند. یکی از شهروندانی که این صحنه را میبیند، میگوید:«متأسفانه عدهای با گرداندن سگهای خود در فضای شهری، بهخصوص بوستانها، موجب انگلپراکنی در شهر میشوند.» بهگفته این شهروند، متأسفانه در کشور ما هیچ قانونی برای سگگردانی در معابر عمومی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا صاحبان سگها الزامی برای جمعآوری مدفوع رهاشده سگ خود در خیابان و بوستانهای شهر نداشته باشند. این در حالی است که در کشورهای اروپایی اینطور نیست و قانونی برای محدود کردن این رفتارها وجود دارد.
قانونگذار وارد شود
با توجه به اینکه ژیاردیا، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس و اشریشیاکلی تنها چند نمونه از بیماریهای باکتریایی بسیار خطرناک هستند که از طریق مدفوع سگها به انسان منتقل میشود باید به نگرانی مردم درباره رهاسازی مدفوع سگها در معابر شهری و محل زندگی انسانها حق داد و به فکر چارهای برای حل این مشکل بود.
نگهداری از سگ و سبک زندگی جدیدی که عدهای از روی چشموهمچشمی دنبال ترویج آن در شهرها هستند موجب تولید مشاغل کاذب و درآمدهای ناشی از آن شده است، علاوه بر این نهتنها چالشهای اقتصادی و اجتماعی را پیش روی این افراد قرار داده که موجب نگرانیهایی برای به خطر انداختن بهداشت و سلامت افراد جامعه شده است؛ موضوعی که مدتهاست زنگ خطر آن در جوامع شهری بهصدا درآمده و نیازمند توجه قانونگذاران است.